De 4e mei 2023

Nog net geen half negen verlaat ik de camping. De lus in de grond laat de poort tergend langzaam open gaan, maar hij doet het en daar gaat het om. Dat is anders bij het eerste verkeerslicht om op de route nationaal te komen. De lus in de grond herkent m'n motor niet en zo zie je de verkeerslichten voor de andere weggebruikers de verschillende en gebruikelijk kleuren patronen doorlopen. Na de tweede keer zo'n rondje maak ik zelf de dienst wel uit en schuif handig in de rij aan de kant die ik ook op wil. Het voordeel van ruim tien dagen de hele dag op de motor is dat de beheersing ook steeds beter en gemakkelijker word.

Op naar Avignon maar stop nog wel even bij de lokale Lidl voor m'n ontbijtje, twee croissantjes en een flesje jus d' orange.. En daar traks eens een mooi plekje voor uitzoeken. Met een stief kwartiertje sta ik aan de Pont d'Avignon aan de voet van de kathedraal van de Paus (weet even niet meer welke maar wel een erg mooie kathedraal moet ik zeggen. Even de motor op de bussen parkeerplaats en een fotootje maken van de toeristische trekpleister. M'n pa heeft de foto vanuit de stad met zicht schuif van boven genomen. Daar had ik even de tijd niet voor dus, op mijn manier.

Daarna door naar Orange, ik stop onderweg in de buurt van Chateauneuff du Pape om m'n ontbijtje te doen. Een mooie plek met wijds uitzicht rondom en dus ook op de Mont Ventoux. Herkenbaar en van ver te zien.

Hup door naar de Arc de Triomphe. En constateer dat het plein erg mooi opgeknapt is en de arc zelf mooi schoon gemaakt. Dus ook hier m'n vergelijking foto en doorrr voor even een stukje memory lane uit onze Ardeche vakanties in St Paulet de Caisson. Alsof de tijd heeft stil gestaan in dit pittoreske plaatsje maar dat geldt niet voor camping Les Oliviers. Die is gesloten, er wonen andere mensen. Maar ligt er buitengewoon rustig bij. Leuk om even te zien.

Ik ga verder in noordelijke richting en ga naar voor mij een van de laatste plekken die in deze reis bijzonder zal zijn. M'n pa was verzot op nougat en laat Montelimar nu de bakermat van deze zoete lekkernij zijn. Een foto van de winkel van Chabert et Guillot laar zien dat zij daar in 1955 geweest zijn. En of de duivel er mee speelt ik stop langs een doorgaande weg met veel winkels en vooral met de lekkernij precies voor de deur van, je raad het al Chabert et Guillot. De oude winkel si verruild voor een groter pand met meer productie mogelijkheden. De jongeman binnen vind m'n verhaal wel grappig en kletsen wat over de geschiedenis van deze fabriek. Ze doen het nog uitstekend.

Uiteraard koop ik wat verschillende nougat stukken en ga verder. Bij een LeClerc top ik de tank af met E5 98 en besluit om vanaf hier toch m'n eigen route te gaan rijden.

Ik vond het een bijzondere tocht om zo in de voetsporen van m'n vader te gaan. Onderweg veel momenten van bezinning gehad om te proberen antwoorden te vinden op vragen die voorbij kwamen. Zonder te emotioneel te worden vond ik dit soms echt heel bijzonder maar het doet je wel iets. Bedankt ouwe!

Nogmaals en op deze 4e mei 2023 een mooi moment om zelf verder te gaan en jullie mooie route los te laten.

Straks om 20.00 2 minuten stilte!

Vanaf morgen voor mij nog ruim negenhonderd kilometer te gaan en blijf lekker op de route nationaal. Tot later.