Op weg naar de eerste herkenningspunten

Op weg naar de echte herkenningspunten.

Het was het omrijden dubbel en dwars waard.

Een gezellige avond en heerlijk logeeradres bij Alphons en Ramona. Voor de niet insiders. Hij heeft zijn diensttijd pelotonscommandant (PC) van het 3e peloton bij het Alfa Eskadron 103 Verkenningsbataljon gedaan in midden jaren 80. Dit terwijl ik PC bij het 1e peloton diende en sindsdien hebben de families nog regelmatig contact, buddy's worden vrienden voor het leven laat maar zeggen.

Vanochtend rond zeven uur uit het mandje, lekker douchen en ontbijten. En gelijk was het weer gezellig maar goed zo kom ik nooit in Rome en ben al iets van de route afgeweken. Om iets voor half negen rij ik het erf af en vertrek richting Limburg a/d Lahn. Het is erg fris maar wel zonnig, dus prachtig weer om door de Sud Eifel richting m'n eerste echte herkenningspunt te rijden. Tegen half twaalf loop ik over de oude brug en constateer samen met Maud, eerst nadat ik haar een foto had gestuurd natuurlijk, dat het beeldje op de brug in de loop der jaren verwisseld is voor een ander. Helaas staat die geschiedenis er niet bij maar toch leuk om de foto's beide naast elkaar te zien.

Snel verder naar het Haus der Jugend midden in Frankfurt. Het is druk maar gelukkig nog geen avond spits. Tegen twee

Uur vraag ik aan de mevrouw aan de balie of ik hier voor 60 pfennig een slaapzak kan huren om de nacht door te brengen op kamer 220. Gelijktijdig laat ik haar de foto met de bonnetjes uit april 1955 zien. Lachen natuurlijk en hebben even een leuk gesprek voordat er wat foto's worden gemaakt en weer verder ga met m'n tocht in de voetsporen van m'n vader.

Onderweg mijmer ik wat weg, het is best bijzonder om op dezelfde plaatsen ge staan of rijden waar je pa zo'n 68 jaar geleden ook was. Daarbij ben blij dat de BMW R1150 GSA heerlijk stuurt en ik niet op een scooter door dit prachtige land cruise.

Maar goed in de buurt van Heideberg op de B3 is het inmiddels wel spits en hebben de Duitse verkeersspecialist de upgraden naar 2023 nog niet helemaal doorgevoerd. Het aantal verkeerslichten is krankzinnig en je raad het al, als je de rode golf heb dan heb je hem ook goed. Pfffff. Was ik maar op een scooter, whahaha.

Rond vijf uur passeer ik het Slot Heidelberg en rijd langs de Rijn opzoek naar een camping. Een klein kwartiertje later kan ik m'n tent uitpakken en maak het nacht verblijf in orde. De avond maaltijd is een tosti, toetje en wat fruit.

Straks lekker douchen en warm de slaapzak in. Op naar morgen, via Ulm naar Innsbruck.