Bijna aan land ( en dag 14 en 15)

Zoals gebruikelijk op reisdagen van en naar huis ruim voor de wekker wakker.

Gisteren ook al vroeg op, op de primitieve camping bij Claydon Estate. Even snel een tandenborstel en hand water door het gezicht, het douchen in de cabines te velde laten we wachten tot 's avonds. Rap de boel in pakken, zowaar het is droog en om half acht doen wij zelf het hek open om de mooie maar primitieve camping achter ons te laten.

In het eerste de beste dorpje bleek een authentiek Engels restaurant een 'Englisch breakfast' klaar te hebben en met een 'eat as much as you can' daagde de vriendelijke uitbater ons uit. Niets teveel gezegd en met een goed gevulde maag en na een prettige conversatie met een hotel gast (freelance ambulance medewerker die erg van vissen houdt) en uitbater (die erg trots is op z'n Filippijnse buurvrouw die begonnen is met het bakken van pie'n en daar als beginner ook al prijzen mee weet te winnen) kunnen wij weer verder.

Het was gisteren best aardig weer, bewolkt maar droog en wij beoefenen de eerste kilometers het rotonde rijden. Na de eerste tien raakte ik de tel kwijt, zeker nadat ik met m'n voorwiel door een gat in het asfalt ging welke ik even niet gezien had. De band(en) hield(en) zich prima op dit beroerde asfalt goed maar toch even een bandenspanning controle bij de eerst volgende stop.

Langzaam werd de A weg steeds meer een soort van snelweg en konden daarmee flink wat kilometers maken door deze drukke maar saaie streek.

Net in de middag melden wij ons bij de Marstons Inn Mermaid in Ipswich. De gereserveerde kamer was al klaar dus konden mooi de spullen kwijt en even een echte douche pakken. Die middag werd het chillen, vooral in het aangrenzende restaurant. Op zoek naar een geschikte plek voor avond eten leerde ons dat het restaurant waar wij al zaten helemaal geen verkeerde keuze was. Een prima maal en met aansluitend een koffie bij de Starbucks aan de overkant. Daar vlakbij een autohandelaar in exclusieve automobielen, tijd genoeg dus leuk even rondsnuffelen en gave bakken die best aardig geprijst leken. Maar ja, allemaal met het stuur aan de verkeerde kant he.

Nog even de televisie aan met een concert van Tina Turner en op tijd de oogjes dicht en snaveltjes toe.

Vroeg naar bed is ook weer vroeg op, kwart over zes zijn wij onderweg naar Harwich. Het is prachtig weer, geen wolkje aan de lucht en een zon die langzaam de zondagochtend verder in klimt. Heerlijk nog even ongeveer zeventig kilometers motorrijden en iets voor zeven uur melden wij ons in de rij voor de overtocht naar Hoek van Holland door Stena lines. Om zeven uur start het inchecken, nog even paspoortcontrole en om half acht worden de fietsen en motoren, door een alleraardigste dame, vanaf baan 1 het ruim van de Nordica Britanica in gestuurd.

Zelf de boel vastzetten en gelukkig geen gedomino met motoren vanochtend. Een kwartier te vroeg vaart het schip af voor een heerlijk rustige overtocht en genieten van de zon op het achterdek.

Ik gebruik de tijd om nog eens terug te kijken: samen met Eric v S, alweer onze vierde reis samen. Vijftien dagen en ongeveer 2800 kilometer rijden. Een nacht en een dag op de Noordzee, een ochtend op de Ierse zee en een ochtend op het Sint-George kanaal en een aantal pontjes. Grenspassages van NL naar de UK, van Engeland naar Schotland en door naar Noord-Ierland, en van Noord-Ierland naar Ierland en Ierland naar de UK/Wales, Wales naar Engeland en weer terug naar Nederland.

Drie keer in een soort van B[e-38]B, een keer vanwege het beroerde weer en twee keer om op tijd voor de boot te moeten zijn. De rest in tentjes en op de meest vreemde en leuke campings.

Alle weer types met vooral regelmatig regenwater, wind en relatief lage temperaturen.

Langs de Hadrian Wall, the Giant Coast Causeway, the Wild Atlantic Way. Het meest noordelijke (Malin Head) en meest westelijke (Dunmore Head aan de Slea Head drive) punt van het Ierse eiland geweest. Met windkracht 5 mee op een cruise boot naar de Cliffs off Moher. Naar binnen gluren bij de Dingle Distillery. Honderden keren niet te fotograferen uitzichten en Oe of Aa en zal ik hier even stoppen momenten.

Tja, ook nog een krasje op een nieuwe Toyota Hilux, geraakt met de koffer bij het manoeuvreren op een uitzichtpunt. En een omgevallen motor op de boot, waardoor een ander met afgebroken spiegels verder moest. Verder helemaal niets alleen maar motor plezier, geweldig!

Nu in het t-shirtje op het achterdek naar Hoek van Holland, op naar onze meisjes thuis. Die topperts, die geven de 'ouwe mannetjes' toch mooi maar weer de ruimte om deze prachtige tocht te kunnen maken. Dank jullie allebei wel dus[e-1f618].

Bij thuiskomst[e-1f62c]volgt uiteraard nog een bericht van veilig aankomen.

Maar voor nu wil ik en mede namens Eric v S, iedereen die mee heeft gelezen en geleefd bedanken voor de 'vind ik leuks', berichten, opmerkingen en vooral de positieve feedback op de verslagen.

Tot de volgende rit[e-1f44d]