Luxe en weldaad

Vanochtend lekker wakker worden in een nog lekkerder bed. De airco heeft de hele nacht zijn best gedaan om de kamer op 24 graden te houden, hoezo luxe problemen. Gisteravond om 18:40 lokale tijd lande vlucht OR201 vanuit Amsterdam hier op Corfu. Ruim een uur later reed de transferbus de oprijlaan van ons tijdelijke verblijfplaats op en bracht Carin en Maud. Aangezien wij (Erik en Wim dus) hier al vanaf de klok van tweeën de boel onveilig konden maken en zo'n beetje het voltallige personeel weten wie die twee motorrijders uit Nederland zijn was het inchecken van de dames die avond dus een peuleschilletje en bestond eigenlijk alleen maar uit het omdoen van het All inclusief armbandje en een hartelijke begroeting door het receptie personeel. Hup koffertjes naar de kamer en lekker dineren. Het buffet liet daarbij niets te wensen over dus met volle buiken lekker kunnen genieten van een heerlijke 'zomeravond' met voldoende prik en beukennootjes en muziek en dans erbij natuurlijk.
Voor Erik en mij was het gisteren al een behoorlijk rustig dagje aan gezien wij na het opbreken van de tent nog zo'n 9,3 km langs de prachtige kust met uitzicht op Corfu naar de Ferry moesten verplaatsen. Twee opties, de pont naar Corfu stad of die in het zuiden naar Lefkimi. Voor 11 eurootjes en een rustige pleziervaart werden wij rond kwart voor twaalf op de zuidkust van Corfu afgezet. Al meanderend over het eiland met z'n kleine smalle weggetjes, gezellige dorpjes en prachtige uitzichten waren wij rond de klok van een uur bij het hotelcomplex Louis Corcyra beach. Hoewel wij enige uitleg moesten geven over de gemaakte reserveringen en de verschillende manieren van reizen tussen de dames en ons beide ging het inchecken en wegnemen van de verbazing best vlot. De 'paarden' afzadelen, koffers/tassen mee naar de kamer waarna een heerlijk lunchbuffet op ons stond te wachten. Die middag stond verder in het teken van vooral onderhoud aan jezelf en het op een goede plek parkeren en op slot zetten van de GS'n. Het was wel even oppassen in deze oase van weldaad, moeten natuurlijk nog wel een beetje nuchter zijn als Carin en Maud arriveren. Wij hebben tenslotte in een kleine 13 dagen rond de 4700 km op de tellers erbij weten te rijden en dat is toch merkbaar als je op een bedje gaat liggen. Maar goed, hoewel Maud last heeft van de Nederlandse herfstverkoudheid is het samen zijn met de 'meisjes' helemaal top en mazzel dat wij dat zo kunnen beleven en doen.
De zondag is een heerlijke zondag, rusten tot falen bij de garden pool (gatver, wat naar) met een strak blauwe lucht en een graadje of dertig (pffff, iemand moet het doen). Liggen, afkoelen in het bad, wandeling naar de poolbar, lunch met weer een voortreffelijk buffet. Tsja, het gaat voorlopig nog 7 dagen zo blijven vrees ik en zal mij beraden op de inhoud van deze blog, zoeken naar wat afwisseling en het publicatie ritme daarook op aanpassen.
Kort en goed wij genieten met volle teugen, vieren de 24 jarige trouwdag van Carin en Erik, is de verkoudheid en rugpijn bij Maud nu al bijna geheel verdwenen en constateer ik dat het hier best gaat lukken.
Tot laterss