Zo de kop is eraf

Zo de kop is er af en had ik al gezegd dat het regende?
Vanmorgen ruim op tijd klaar voor vertrek. Na een bakkie koffie aan de Grote Marktstraat om tien voor tien sharp vertrokken. Uit gezwaaid door meisjes, hond en prachtig weer erbij en route. Eerste stuk in Nederland over de snelweg Utrecht (koffie stop bij De Lucht),
Den Bosch, Eindhoven en Maastricht om over te gaan op de binnenwegen. Aangezien Cochem als einddoel gepland stond waren wij inmiddels aardig westwaarts van de route afgeweken. Weer technisch perfect, zonnetje en wolken wisselden elkaar mooi af bij een graadje of 18-20, helemaal top.
Zoals gezegd na Maastricht de snelweg af en terug naar de geplande route. In België werden niet allen de wegen slechter maar het weer ook. De lucht werd langzaam maar zeker steeds grijzer en bij Monschau begonnen de druppels gematigd te vallen. Jammer want de route is  prachtig zo dwars door de Eifel en zoals al gememoreerd kleurde de lucht verder van licht naar donkergrijs en kwam het met bakken uit de hemel. Op enig moment toch maar besloten om de regenpakken aan te trekken.
Via de intercom wordt de voortgang continue geëvalueerd. Na ruim 400 km heerlijk slingerend maar ook uitkijkend voor glijpartijen en andere weggebruikers staan we in Cochem als verzopen katten.
Dit wordt geen camping vandaag en al snel vinden wij landhotel Wolfshof in de buurt van Traben-Trarbach. Twee broers en een zus runnen de tent, even terug in de tijd dat dan weer wel.
De boel hangt inmiddels te drogen, het is lekker warm en het bier en schnitzels smaken prima. Op naar een nieuwe dag.