Met een klein ommetje op huus an

Na een goede nacht op de uitermate slecht onderhouden en zwaar in verval zijnde camping in Helmstedt is het rond de klok van zeven als er pas weer echt leven in de brouwerij komt. Douchen, ontbijten, tentje afbreken, slaapzak in de compressiezak, en hup met de beentjes. Om negen uur sharp zijn we alweer op pad. Met een klein ommetje via de Ober-Harz op huus an.
Eerste even langs de gedenkstatte Marienborn ter nagedachtenis van de Duitse scheiding. Checkpoint Alfa zoals de grensovergang naar de DDR heette ligt er verlaten bij. Als eerste de constatering dat het wemelt van de route aanwijsborden naar gedenktekens naar verschillende punten. Eerlijk gezegd zie je door de gedenktekens het bos niet meer, maar er moet ook een museumpje zijn en laat die nu net niet aangegeven staan. Maar goed, verkenners zoeken door tot ze gevonden hebben wat zij wilden dus na een klein kwartiertje staan we bij de ingang van het nog gesloten complex. De vriendelijk nog nagenietend van de vrijdagavondborrel ogende Duitser maant ons de motoren in de parkeervakken te zetten en laat ons binnen in het voormalige checkpoint aan de Oost-Duitse zijde. Nu ben ik zelf verschillende malen hier overgestoken voor een Berlijn tripje en geeft toch een vreemd gevoel maar erg blij dat dat gedoe achter de rug is.
Goed op naar de Ober-Harz en al meanderend rijden wij daar rond het middaguur vrolijk de heuvels (echte bergen kan je het niet noemen) heerlijke wegen met hoogte verschil en dito bochtenwerk. Het is weekend dus heeeel veeeel motorvrienden hadden hetzelfde idee om de brommer daar eens even lekker uit te laten. Het welbekende hand opsteken bij wijze van groet naar elkaar wordt dan ook wel eens te veel en dus ook overgeslagen. Net even voorbij Clausthal-Zellerfeld vinden we een terrasje, gezellig druk en heerlijke schnitzels op de menu-kaart. Tweemaal een Wiener-art mit pommes und saladteller is voor ons beide een prima lunch alternatief. Nog ruim 300 km en we zijn weer thuis dus voort met de Tiger en de GSA. De route voert via Munster waar wij even checken of het stafgebouw van het Duits-Nederlandse Corps er nog staan, en ja hoor de vlaggen wapperen niks voormalige Nederlandse troepen in Duitsland wij zijn er dus kunnen met een gerust hart weer verder.
De lucht is inmiddels behoorlijk aan het betrekken en zien in de verte dat wij daar beter niet kunnen zijn. Met bakken komt het daar uit de hemel. In de buurt van Burg Steinfort pikken we nog net een heeeeel klein staartje van een bui mee. De wegen zeik nat en wij een beetje, gelukkig niet genoeg om de regenpakken aan te trekken. Mooi weer dwing je af dus dat gedoe met die regenpakken laten we dus ook achterwegen. Bij Enschede de grensovergang en lekker binnendoor blijven rijden, Lochem, Zutphen, Voorst, Apeldoorn met af en toe een wegafsluiting en omleiding rijden we rond kwart over acht de parkeerplaats van het vd Valk hotel/restaurant Harderwijk op. Hier bedanken wij elkaar voor de mooie en bovenal gezellige driedaagse langs memory-lane in de omgeving van de Luneburgerheide en de moerasgebieden rond de oste. Nog een klein stukje voordat de whatsapp melding komt dat wij beiden na ruim 1350 kilometers ook weer veilig thuis zijn.
Marijke en Maud, bedankt voor jullie vertrouwen, flexibiliteit en ruimte om deze trip te kunnen doen.