Terug naar het vaste land

Vanochtend bijtijds eruit spullen inpakken, douchen ontbijten en even na negenen vertrek richting St Margarets Hope. Ruim op tijd melden wij ons bij de ferry naar Gills Bay, terug naar het vaste land. Het is heerlijk weer, vol op zon en een temperatuurtje om een bakkie te doen in de haven. Op tijd komt de boot uit Gills Bay aan en als ie leeg is kunnen wij boarden. Zelfde procedure eerst bonnetjes krijgen van de ferrymeneer en een tijdje later het bonnetje weer inleveren. De motoren mogen direct na het vrachtverkeer en weten snel een plekje in het hoekje van het parkeerdek te vinden. Stukje tapijt, spanbandje en reserve touwtje er overheen en klaar is Kees. Met ons reist een Duitse oudere man op een dikke en vrij nieuwe r1250 GS. Hij komt van de Shetland eilanden en is onderweg om via Ierland weer terug naar München te rijden. Ook een mooi rondje maar wel alleen en dat hebben wij dan weer niet. Na een uurtje varen mogen we weer rijden, eerst nadat wij onze Duitser een goede reis hebben gewenst en wij uiteraard hetzelfde van hem toegewenst kregen. Hup de NC 500 op, de eerste caravans en campers ingehaald en gas op de zuigers. Wat een route, van de ene ooooh aaaaah wow en awooha in de andere. Hele stukken single track, een vrij smalle strook asfalt met om de 50 meter een passeer vakje om enerzijds tegemoet komend verkeer door te laten maar ook om langzaam verkeer (en in ons geval is dat dus iedereen eigenlijk) te laten inhalen. Onderweg naderen een hele club met Belgen in Porsches en geven ze uiteraard de ruimte en genieten van het brullende geluid van de boxermotoren. Zij en wij zijn bofkonten met dit weer en op deze weg te mogen sturen. Onderweg even een koffiestop in het zonnetje en met een stukje carrot cake, life is good. In Durness onze initiële eindbestemming doen we boodschappen bij de lokale Spar waarbij de mevrouw ons helpt bij het zoeken naar de eieren. Daarna de tank afgetopt met benzine en doorrrrr. Het weer is te mooi om nu al te stoppen. Tegen vijven en na 210 km genieten is het wel even genoeg. In Scourie is een mooie camping dus klaar ermee. Tent opgezet, bami soepje nog een klein whiskytje, zonsondergang genieten en plannen maken voor morgen. Dan gaan we naar Applecross, een aardige afstand en grote kans op vocht uit de lucht aan het eind van de dag. Uit voorzorg maar een kamertje met twee stapelbedden geregeld. De dag erna zien we wel weer verder.